De educatieve contentketen zoals we die vandaag
de dag kennen, is een open keten. Hij bestaat uit open standaarden, afspraken
en een aantal voorzieningen zoals Edurep en de Kennisnet federatie. Deze
voorzieningen worden gratis aangeboden
door stichting Kennisnet. De infrastructuur die hierdoor is ontstaan, is in het
afgelopen jaar aangevuld met een aantal private voorzieningen zoals ‘Directe
Toegang’ en ‘Basispoort’. Ondanks al deze initiatieven ervaren veel onderwijsinstellingen
een slecht functionerende en complexe markt waarin veel tijd geïnvesteerd moet
worden om hun digitale leermiddelenmix te kunnen bestellen, betalen,
toegankelijk te maken en te gebruiken. Het komt voor dat wachtwoorden niet
werken of dat het materiaal niet klaar staat in de ELO. Ook de privacy
wetgeving wordt niet door alle partijen netjes nageleefd.
Inmiddels weten onderwijsinstellingen met hulp
van saMBO-ICT en Schoolinfo hun wensen steeds beter te formuleren. Door het
beschrijven van deze wensen, doelstellingen, uitgangspunten en voorwaarden
begint de onderwijssector een professionele klant te worden. Is dit het moment
om een PPS aanpak in de educatieve contentketen uit te rollen? Een PPS is een
publiek, private samenwerking. We zien dit soort samenwerkingen steeds meer in
de bouw en de infrastructurele sector. Wegen, spoorlijnen, wijken en ook
scholen worden steeds vaker gebouwd in een PPS. Het levert een efficiënte
aanpak op en het bespaart in bijna alle gevallen geld.
Onderwijsinstellingen zullen nog steeds hun
leermiddelen moeten aanbesteden of door hun studenten laten afnemen, maar de
sector heeft wel een degelijke infrastructuur nodig om het materiaal vervolgens
in hun eigen leeromgeving toegankelijk en bruikbaar aan te bieden. Juist deze
infrastructuur zal met behulp van een PPS doorontwikkeld moeten worden.
Welke
stappen moeten we als PPS gaan zetten?
Stap 1: Als eerste moeten we met elkaar een
andere mindset creëren, een houding van samenwerken, vertrouwen en
betrokkenheid. Ook moeten we werken aan ons creatieve vermogen en moet iedereen
een stapje opzij kunnen doen.
Stap 2: We moeten onze visie, doelstellingen,
uitgangspunten en randvoorwaarden beschrijven. Deze onderdelen leggen we vast
in een afsprakenstelsel. Dit kennen we ook uit het initiatief E-herkenning en
kan gezien worden als een mooi voorbeeld waarin een PPS begint te functioneren.
Stap 3: We stellen binnen de PPS een
DBFMO-contract (Design, Build, Finance & Maintain) op. Hierin maken
publieke en private partijen duidelijke afspraken over het ontwerp, de manier
waarop het gebouwd wordt, de financiën, het onderhoud en het beheer. Het is
zeer verstandig om per voorziening dit soort contracten af te sluiten. Als PPS
wil je met elkaar de keten kunnen besturen. De bedrijfsprocessen hebben veel
afhankelijkheden met elkaar maar moeten in een aantal gevallen onafhankelijk
beheerd kunnen worden.
We zijn het gesprek al begonnen. Nu de
uitwerking nog…
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten