Gisteren, op 22 februari, organiseerde het ECK2 programma zijn eerste seminar arrangeren. Een project waarvan nog niet bekend is welke kant het op gaat. Doel is in ieder geval om relaties te leggen tussen de methodes van uitgeverijen en de open (publieke) leermaterialen. In de afgelopen twee jaar zijn er veel discussies geweest met betrekking tot ons begrippenkader in de ECK. Uitgeverijen gebruikten andere definities bij de woorden leerlijn en leerarrangement dan organisaties zoals Kennisnet, SLO en de VO-raad. Door deze semantische discussie kregen we soms de indruk dat onze visies uit elkaar dreven, maar doordat we het afgelopen half jaar veel tijd en energie in deze semantische discussie hebben gestoken lijken we op de goede weg te zijn. Inmiddels ligt er een definitie van het begrip ‘leerlijn’ die door de uitgeverijen en door Kennisnet, SLO en de VO-raad ondersteund wordt.
De sessie begon gisteren met een inspirerend verhaal van Diny Golder (Executive director Jes&co).Deze organisatie heeft alle curriculaomschrijvingen uit de verschillende Amerikaanse staten gemapt en vertaald in RDF begrippen. Dit semantische web van begrippen heeft gezorgd voor de mogelijkheid om relaties te leggen tussen leermaterialen, maar ook tussen personen en leermaterialen. De semantische techniek wordt door velen als de volgende stap gezien. Het leggen van relaties tussen leermaterialen is wenselijk, maar ook het mappen van de verschillende leerlijnen is noodzakelijk om een doorlopende leerlijn te creëren. Hier ligt een schone taak voor SLO, welke zeker ondersteund zal worden door Kennisnet.
Vervolgens hebben de aanwezige uitgeverijen (Malmberg, Noordhoff, Thieme en CNF) in tien minuten hun visie op arrangeren laten zien. Opvallend is dat alle presentaties nieuwe productontwikkelingen lieten zien waarin de docenten eigen/open materialen kunnen toevoegen aan hun methode. Wat nog veel meer opvalt is dat ze allemaal hun eigen omgeving hebben gebouwd om dit te kunnen doen en dat de relatie met producten als Wikiwijs nog niet is gemaakt. Maar de visie op arrangeren is duidelijk: De grote groep docenten wil een methode als basis gebruiken en wil kunnen aanvullen en variëren met andere materialen. Dat maken deze nieuwe producten wél mogelijk. Persoonlijk vraag ik me wel af wat scholen nu met hun ELO gaan doen, maar daar kom ik in een andere blog nog weleens op terug. ;-)
Wat ik zo bijzonder vond aan het seminar was dat alles samen kwam. We maken grote stappen in onze semantische discussie over leerlijnen en arrangeren en er wordt door partijen serieus gekeken naar het semantische web als oplossing voor het verbinden van leermaterialen en leerlijnen. 2011 belooft een interessant jaar te worden,het is alleen de vraag hoe snel we met elkaar deze marathon uit kunnen lopen.
Posts
